Roeispektakel in Alkmaar: 40e AA Race trekt Engelse topdrukte naar de Kaasstad

Zwetende roeiers, klotsend water, en een flinke portie tegenwind. De 40e editie van de AA Race in Alkmaar werd er één om niet snel te vergeten. Met maar liefst 40 Engelse deelnemers – een recordaantal – kreeg het jubileumjaar een extra internationaal tintje. "Het is altijd fantastisch om te zien hoe al het geregel dat erbij komt kijken toch weer voor zo'n leuk weekend zorgt!"

De AA Race is een echte traditie in Alkmaar, maar zeker ook haar Engelse zusterstad Bath. Wat ooit begon als een kleinschalige wedstrijd is inmiddels uitgegroeid tot een jaarlijks hoogtepunt op de roeikalender – niet alleen in Alkmaar, maar ook op andere plekken in Nederland, en zelfs aan de overkant van Het Kanaal. Nog nooit eerder deden er zoveel Engelse deelnemers mee: maar liefst veertig roeiers uit Bath reisden naar de Kaasstad af om deel te nemen aan de race. (tekst gaat door onder de foto)



"De route die geroeid wordt is vier kilometer lang en gaat van Broek op Langedijk naar Alkmaar, met een finish vlak bij het clubhuis. Het parcours volgt grotendeels een kanaal met een fietspad langs de kant, waardoor supporters hun teams makkelijk van start tot finish kunnen aanmoedigen," legt Colin Williams aan Streekstad Centraal uit. Colin komt oorspronkelijk uit het Engelse Bath maar woont inmiddels al even in Alkmaar en regelt de uitwisseling met de Engelse roeiers.

"Het is altijd zo leuk om te zien dat de mensen hier en de mensen uit Engeland zo gezellig met elkaar omgaan. Je leert elkaar ook wel echt kennen als je vaker komt. We maken er altijd een heel weekend van aangezien de Engelsen vaak vrijdagavond aankomen." De uitwisseling gaat twee kanten op. "In oktober is het voor de Alkmaarders tijd om naar Engeland te gaan, daar is het iets kleinschaliger maar ook weer een heel leuk weekend."

Ook Koen Elbers, voorzitter van ARZV (Alkmaarse Roei- en Zeilvereniging), kijkt altijd erg uit naar het weekend in april waarop de AA Race gehouden wordt. "Ieder jaar is het weer een feestje, en wat helemaal leuk is om te zien is dat er steeds meer jongeren ook mee gaan doen en ook echt als sport op roeien gaan. Als je om je heen kijkt zie je misschien wat meer mensen op leeftijd, dat komt niet omdat het een 'oude lullensport' is maar juist omdat het een sport is waarbij je niet snel geblesseerd raakt. Dat is natuurlijk ideaal." (tekst gaat door onder de foto)



 

Volgens Elbers hebben de Nederlandse prestaties op de Olympische Spelen in Parijs daar een grote bijdrage voor geleverd, en daar is hij blij mee. "Het is natuurlijk alleen maar heel leuk als er meer jongeren komen roeien bij ons, we hopen ook echt dat die groei doorzet."

"Aangezien dit natuurlijk een jubileumeditie is, hebben we een extra uitdaging toegevoegd", vertelt Elbers. "Een tussensprint van 250 meter halverwege het parcours. De boot die de sprint het snelst aflegt krijgt een taart als extra prijs." Om te bepalen wie die prijs wint moet er flink gerekend worden. "We rekenen dan uit hoe snel iedereen zou hebben geroeid als er geen handicaps of iets waren. Je zou het eigenlijk als een soort nulmeting kunnen zien."

In totaal waren er zondagmiddag twee heats waarbij de roeiers zich van hun beste kant moesten laten zien. "De verschillende boten gaan na elkaar van start en komen aan het einde dus allemaal hier binnen", wijst Elbers aan. "Dat kan soms best voor wat chaos zorgen. Daarom hebben we op die plek ook veel vrijwilligers staan om voor zover mogelijk opstopping tegen te gaan." (tekst gaat door onder de foto)



En de chaos is goed te merken als er een lange boot het water uit gehaald wordt. "Pas op! Gevaar!" roept een groep vrouwen. Mensen er omheen gaan snel aan de kant zodat de boot er langs kan. "Ja, zo'n boot is zwaar en buigt niet mee", zegt een van de toeschouwers lachend.

"Daar komt het eerste Alkmaarse achtje binnen", wijst Elbers aan. Een achtje houdt in dat er - zoals de naam al laat doorschemeren - met acht roeiers en een stuurman of -vrouw in een boot zit. "Je kan dat zien aan de kleur van het blad, legt hij uit. "In zo'n weekend lenen de Engelsen onze boten, riemen en alles wat ze nodig hebben. Dan herken je dus eerder aan de shirtjes van welke vereniging de roeiers zijn."

Na alle wedstrijden is het tijd voor de prijsuitreiking. En daarna, voor sommige aanwezigen het hoogtepunt: 'een lekker hapje en een welverdiende borrel met enorm zere armen' en er wordt natuurlijk alvast vooruitgekeken naar oktober en de editie van volgend jaar.